مناجات پایان ماه محرمی و ورود سر مطهر امام علیه‌السلام به شام
ما هـر چه بـود پـای مـحـرم گذاشـتـیم در چَـشم‌ها دو چِـشـمۀ زمـزم گذاشتـیم قطعاً دعای فـاطمه پشت و پـناه ماست وقـتـی دم حـسـیـنـیـه پـرچـم گـذاشتـیـم ما ارث گـریـه از پـدر خویش برده‌ایم پـا جـای پـای حـضـرت آدم گـذاشـتـیم این اشک‌ها برای تو باشد، حسین جان شاید به روی زخـم تو مـرهم گذاشـتیم تـفـسیر روضه‌هـاست، حروف مقطعه جـان را مـیـان سـورۀ مـریـم گذاشـتـیم خـیـلی حـسـین زحـمـت مارا کشیده‌ای خـیـلی برای روضـۀ تو کـم گـذاشـتـیم یک عمر دم حسن شده و بازدم حسین این عـشق را به سـیـنه دمادم گذاشـتیم یک اربـعـین زیـارت ما را ردیف کن ما هر چه بود پـای مـحـرم گـذاشـتـیـم |